میگنا

پنجشنبه ۳۱ تير ۱۳۹۵ , 21 July 2016

پنجشنبه ۳۱ تير ۱۳۹۵ , 21 July 2016

پنجشنبه ۳۱ تير ۱۳۹۵ , 21 July 2016

به گزارش مهر علی اصغر فانی در جلسه مشترک با علی مویدی قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر که با حضور معاونان، مدیران کل و مشاوران هر دو نهاد در وزارت آموزش و پرورش برگزار شد، گفت: کار مبارزه با مواد مخدر، بسیار مهم است و این وزارتخانه معتقد است که باید با این معضل برخورد کرد و ما با اعتقاد به این مبارزه می پردازیم.

وی افزود: علی رغم اینکه این وزارتخانه پرمخاطب ترین دستگاه کشور است اما تربیت مختص یک سازمان نیست، بلکه باید با کمک دستگاه های دولتی و غیر دولتی و مشارکت مدیران، معاونین، مشاوران، اولیاء و مربیان و دانش آموزان با پدیده شوم مواد مخدر مقابله کرد.

وزیر آموزش و پرورش در ادامه خواستار همکاری های دو نهاد در حوزه پیشگیری از اعتیاد شد و ادامه داد: کودکان و نوجوانان از یکدیگر حرف‌شنوی دارند، لذا باید تشکل های دانش آموزی را در این حوزه فعال کرد.

فانی بیان داشت: ٥٠٠ هزار دانش آموز سفیر سلامت در کشور داریم، آنان سفیران سلامت و بازوان کمکی به بخش بهداشت و سلامت آموزش و پرورش محسوب می شوند که می توان آنان را در حوزه پیشگیری از اعتیاد نیز وارد و تقویت کرد.

وی در ادامه بر ایجاد حس مشارکت جویی معلمان مدارس نسبت به موضوع پیشگیری از اعتیاد تاکید کرد و افزود: در این‌صورت به هدف مورد نظر در حوزه پیشگیری از اعتیاد خواهیم رسید.

وی در ادامه تاکید کرد: وزارتخانه متبوعش آماده همه گونه همکاری در زمینه پیشگیری از اعتیاد است.

بودجه پیشگیری از اعتیاد وزارت آموزش و پرورش در حد مقدورات افزایش می‌یابد

همچنین علی مویدی قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه بامواد مخدر از اقدامات ارزنده وزارت آموزش و پرورش به ویژه در ٦ ماهه گذشته برای گسترش پوشش پیشگیری از اعتیاد قدردانی کرد و خواستار ارتقاء سیستم و تشکیلات مناسب تر در این وزارتخانه برای امر مبارزه شد.

وی در ادامه به افزایش بودجه آموزش و پرورش در حد مقدورات ستاد اشاره داشت و افزود: وزارت آموزش و پرورش از دستگاه های کلیدی امر مبارزه با مواد مخدر است.

قائم مقام دبیرکل ستاد در ادامه به ایجاد جریان سازی تنفر از مواد مخدر در قالب برگزاری یک کارگاه برای فرمانداران سراسر کشور اشاره کرد و گفت: این حرکت اقدامی موثر در جهت شناخت مسئولان از مواد مخدر و عوارض ناشی از آن بود و در نظر داریم با حضور در همایش ها و تجمعات بزرگ وزارت آموزش و پرورش، مباحث این حوزه را مطرح کرده تا عزیزان این وزارتخانه نیز جدی تر از گذشته مبارزه با اعتیاد را دغدغه خود بدانند.

پرویز افشار معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز با اشاره به افزایش بودجه پیشگیری وزارت آموزش و پرورش بر تولید کتابچه برای تمامی معلمان در جهت توسعه پوشش پیشگیری از اعتیاد تاکید کرد.

وی در ادامه گفت: تشکل‌ها و نهادهای مهمی مانند انجمن اولیاء و مربیان، مجلس دانش آموزی، بسیج دانش آموزی، جمعیت جوانان هلال احمر، همیاران سلامت دانش ?آموزی از جمله ظرفیت های مهمی هستند که می بایست به نحو شایسته استفاده کرد.

افشار همچنین بر تداوم اجرای فعالیت‌های مهمی مانند آموزش پیشگیری از اعتیاد در مقطع دوم متوسطه به همراه والدین و مربیان، غربالگری و مداخله زودرس در سنین پیش‌دبستانی و دو سال اول ابتدایی تاکید کرد.

Sugar/شکر

خود واژه شکر در زبان فارسی از زبان سنسکریت ریشه گرفته بعدها از زبان فارسی به عربی با عنوان«سکر»  و از عربی به اروپا و بعد به زبان انگلیسی راه پیدا کرده است.

Orange/نارنگ

این کلمه در زبان انگلیسی که معنی پرتقال و رنگ نارنجی می دهد قبل از اینکه به این زبان راه پیدا کند از کلمه نارنج در عربی و نارنگ یا همان نارنگی خودمان در فارسی گرفته شده است که ریشه آن در زبان سنسکریت است.

Candy/قند

تلفظ کلمه candyیا همان شکلات انگلیسی  را اگر در نظر بگیرید آن هم با احتساب اینکه در زبان انگلیسی تلفظ حرف قاف کار چندان راحتی به نظر نمی آید از کَندی گفتن هم می شود به نزدیکی تلفظ آن با اصل کلمه «قندی»در فارسی که معنای چیزهای شیرین را می دهد پی برد.

Lemon/لیمو

این میوه از قرن ۱۵میلادی به انگلستان وارد شده اما قبل از آن،کلمه لیمو در زبان های دیگری مثل ایتالیایی، فرانسوی ،اسپانیایی هم ورود کرده، طبق اطلاعات موجود  ریشه آن از زبان فارسی گرفته شده است و از آنجا به جاهای دیگر راه پیدا کرده است. برای همین از این به بعد  وقتی کافی شاپ می رویم  و می خواهیم به جای سفارش دادن شربت آبلیمو با لهجه غلیظ لیموناد سفارش دهیم زیاد هوای خارجی بودن برمان ندارد چون این واژه از بن  یک واژه خودمانی است.

Sandal/صندل

خیلی هایمان وقتی می خواهیم از جایگزین صندل به جای واژه دمپایی استفاه کنیم تا بلکه با این جایگزینی شکل وشمایل و شخصیت بیشتری به پاپوشمان ببخشیم تصورمان این است که صندل یکی از همان واژه های فرنگی است که از کشورهای دور و بر به زبانمان ورود پیدا کرده است. خواستیم بگوییم در حین استفاده از این واژه اصلا خودتان را برای استفاده از یک واژه خارجی  سرزنش نکنید چون صندل یک واژه کاملا پارسی است که بعد از صدور به یک زبان خارجی هنوز هم اصالت آریایی خودش را حفظ کرده است.

Kiosk/کوشک

کیوسک یا دکه جفتش برای ما فرقی نمی کند  هر دو فارسی اند. چون کیوسک جزو کلمه هایی است که ریشه ایرانی دارد و از کلمه«کوشک»در زبان فارسی  یا در فارسی میانه از «گوشه»گرفته شده است.کلمه کوشک در معماری ایرانی به اتاقک هایی گفته می شده است که در مکان های عمومی قرار می گرفتند و  فروشنده کالا یا ارائه دهنده اطلاعات در آن قرار می گرفته و مشغول خدمات رسانی می شده است. کوشک کلمه ای است که از زبان فارسی به اروپا رفته و بعد از گشت و گذار و تغییرات صورت گرفته مجددا با تلفظ«کیوسک»به آغوش وطن بازگشته است.

Bazaar/بازار

این کلمه هم دیگر ساختار و تلفظش به گونه ای است که  احتیاجی به  معرفی یا شرح و بسط ندارد. این کلمه از زبان پهلوی گرفته شده. علاوه بر ایران در مناطقی همچون بخش هایی از خاورمیانه،آفریقا و اروپا از کلمه بازار در زبانشان استفاده می کنند.که اصل تلفظ خود بازار«وازار» در زبان فارسی میانه و«واچار» در فارسی باستان بوده است.

Pajamas/پا جامه

حکایت این کلمه هم مثل صندل است اینکه خیلی موقع ها برای شخصیت دادن به شلوارهای راحتی در منزلمان  به جای استفاده از کلمه زیر شلواری از پیژامه استفاده می کنیم و باز خیال می کنیم که از یک واژه انگلیسی استفاده کرده ایم  در حالی که از اساس کلمه پیژامه یک واژه فارسی است.ماجرای این کلمه به این شکل است که واژه«پا جامه»بعد از اینکه از زبان ما به زبان انگلیسی و فرانسوی راه پیدا کرد تلفظش از«پاجامه» به «پیژامه»تغیر پیدا کرد و مجددا با همین تلفظ جدید به زبان فارسی برگشت.

Jungle/جنگل

کلمه جنگل جزو کلمه هایی است که  ریشه آن از  زبان سنسکریت که زبان قدیم آریاییان بوده گرفته و  نسل به نسل منتقل و از آن به زبان های دیگر صادر شده است.

Chemical/کیمیا

این واژه هم از کلمه کیمیا در زبان فارسی گرفته شده است. با اینکه خاستگاه کلمه کیمیا از بین النهرین و هند بوده  و حتی برخی ریشه آن را متعلق به یونان باستان هم می دانند اما چیزی که درباره کیمیا وجود دارد اینجاست که دانش کیمیا از ایران برخاسته و بعد از آن و از راه سرزمین های عربی به اروپا راه پیدا کرده  و  حتی علاوه بر زبان انگلیسی، کلمه شیمی در فارسی را فرانسوی شده خود واژه کیمیا می دانند.

Devil/دیو

Devilدر انگلیسی یا همان شیطان به زبان خودمان طبق گفته برخی از کارشناسان ریشه در زبان اوستایی دارد و از واژه دیو در زبان فارسی باستان گرفته شده است.

Caravansary/caravan/کاروانسرا

سراپای این دوکلمه هم کاملا داد می زنند که واژه هایی وطنی هستند که هر دو کلمه کاروان و کاروانسرا کلماتی اند که از زبان پهلوی برگرفته شده اند.

Saffron/زعفران

کلمه زعفران هم یکی دیگر از همین کلمه های صادراتی است که با توجه به سابقه ایران در کشت زعفران از زمان های قدیم،  استفاده نشدنش در زبان های دیگر جای تعجب داشت.

Caravan/کاروان

Arch/قوس: درانگلیسی به مفهوم قوس می باشد. درفارسی "ارک" اراک واریکه داریم که به معنای مرکز قلب وحتی قوس به کار رفته اند .  واژه اراک ایرانشهر به معنی دل ایرانشهر بوده است. ازهمین ریشه کلمات Archreology (قوس شناسی وسپس معماری )  گرفته شده است.

King/ پادشاه : این واژه انگلیسی و  Konig آلمانی و  واژه های مشابه درسوئدی دانمارکی نروژی فنلاندی وایسلندی از ریشه Kay پهلوی وKavi اوستایی است. درزبان پشتو خنتما (نجیب زاده وبزرگوار) ودرزبان ترکی خان به احتمال زیاد بااین ریشه ها قرابت دارند. به این کلمات دقت کنید تا پی به شباهت آنها ببرید.   کی – کیان Kikg- Kigam KONIG- خان – خنتما – کان.

dinar دینار: پول عربی که ریشه ایرانی اوستایی دارد. (دَریک ) نام پول زمان هخامنشیان که درکتاب مقدس تورات وانجیل یاد شده است. مدتی هم یونانیان مسکوک خود را به صورت دریک به کار می برده اند. هردو ریشه ایرانی دارند ریشه Darik بعدا به صورت Dram ودراخما Drachmaدر زبان یونانی وانگلیسی درآمده است.

better/best از ریشه بهتر و بهشت فارسی هستند . اینکه این دو صفت برتر و برترین در انگلیسی بی قاعده اند علت همین است.

Pepper این واژه ازفلفل ایرانی گرفته شده است. این واژه به شکلPiper درلاتین Poivre درفرانسه peppe ایتالیا و پیری دریونانی است.

Spinach/اسفناج: این واژه ایرانی درزبان های دیگربه صورت گوناگون یافت می شود ازجمله درفنلاند Pikatia پیناتیا در انگلیسی و فرانسه Spinach ودرزبان های دیگر اروپایی کم وبیش تغییراتی کاربرد دارد. جالب این است که بدانیم اسفناج خود معرب سپاناج فارسی است .

Candy کلمه قند واژه ای است پارسی همان طور که شکر واژه ای است ایرانی. پس ازساخته شدن شکردرایران که به اعتراف عمومی ریشه آن ایرانی وفارسی است کلمه قند به همین نام به وجود آمد کم وبیش ریشه های مشابهی مثل کندو را درزبان فارسی می یابیم. یکی از واژه های انگلیسی که ریشه مشابهی با قند دارد عبارتست از: Candy (شیرینی ). زیرا شیرینی ولذت دراین واژه با کلمه قند سنجیده شده است. به گفته محمودی بختیاری کاندیدای وکالت درزمان قدملباس سفید رنگ شکری می پوشیده وبه همین ترتیب خود را نامزد انتخابات می کرده و بدین گونه واژه Candidate (کاندیدا نامزد) ساخته شد.

sugar به معنی شکر نه تنها در فارسی بلکه در عربی (سُکَّــر) و در همه ی زبان های جهان وارد شده است.

Nuphar نیلوفر زردNenophar- نام گل زیبای نیلوفر است که درزبان های دیگر اروپا ازجمله فرانسه – یونانی و نیز در ترکی دیده می شود.

Orange نارنج وترنج درپارسی کهن به نارنج و پرتقال اطلاق می شده اند درفرانسه Orang در ژاپنی Orenzi ودرزبان های ترکی ،کردی ، آسوری وبسیاری اززبان های دیگر دنیا وارد شده است.

روزبه کردونی در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه در طی چند دهه گذشته نهاد خانواده تغییرات چشمگیری داشته است تاکید کرد: شناخت تغییرات نگرشی در خانواده ایرانی، گامی است در جهت شناخت جامعه، و وقوع تغییرات ساختاری در آن و بدین منظور بررسی و ارزیابی روند تحولات نهاد خانواده می تواند به درک دقیق و صحیح مسائل اجتماعی و صدور راهکارهای مناسب و عملی از سوی سیاست گذاران منجر شود.

وی در ادامه توضیح داد: بر این اساس مطالعه شاخص های ازدواج و طلاق در کشور بر اساس آمار و اطلاعات منتشر شده در سازمان ثبت احوال کشور دردستور کار دفتر امورآسیب های اجتماعی قرار گرفت.

کردونی در ادامه گفت: نسبت طلاق به ازدواج در طی دو دهه گذشته روند رو به رشدی را داشته است. عده ای از متخصصین در تبیین طلاق محرومیت اقتصادی را یک عامل اصلی و مهم می دانند با این استدلال که محرومیت اقتصادی تعاملات مثبت زوجین را کاهش می دهد و آنها را به سوی طلاق سوق می دهد.

استانهای با بیشترین درآمد سرانه بیشترین نسبت طلاق به ازدواج را دارند

به گفته وی این در حالی است که بر اساس مطالعات انجام شده در دفتر امور آسیب های اجتماعی، استان هایی چون تهران، البرز و اصفهان که بیشترین درآمد سرانه را به خود اختصاص داده اند، با بالاترین نرخ طلاق مواجه هستند. در واقع استان هایی که بیشترین درآمد سرانه را دارند، بیشترین نسبت طلاق به ازدواج را دارا هستند.

این مسئول در وزارت رفاه گفت: همچنین استان هایی که بیشترین درصد جمعیت زیر خط فقر شهری و روستایی را در خود جای داده اند و به عبارتی فقیرترین استان های کشور محسوب می شوند مانند سیستان و بلوچستان، ایلام با کمترین نسبت طلاق به ازدواج در کشور مواجه هستند.(در واقع در ۴۰ درصد موارد استان هایی که کمترین نسبت طلاق به ازدواج را دارا هستند، بیشترین درصد جمعیت زیر خط فقر را در خود اختصاص داده اند.)

مشکلات اقتصادی تنها متغیر اثرگذار در طلاق نیست

وی اظهار داشت: نکته جالب توجه دیگر آن است که استان هایی که از نظر شاخص رفاه سن بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده اند، بیشترین نسبت طلاق را دارا هستند. این شواهد آماری بیانگر آن است که مشکلات اقتصادی اعم از فقر و نابرابری نمی تواند تنها متغیر اثرگذار در مسائل مربوط به طلاق باشد.

 کردونی در ادامه توضیح داد: همچنین بررسی مطالعات آماری در خصوص وقوع ازدواج نشان می دهد استان هایی که شاهد کمترین نرخ ازدواج در کشور هستند مانند استان تهران، البرز و اصفهان، که از بیشترین درآمد سرانه در کشور برخوردار هستند. به علاوه استان هایی که بالاترین رتبه را در شاخص رفاه سن دارند پایین ترین نرخ ازدواج را به خود اختصاص داده اند. به عبارت دیگر بر اساس این شواهد آماری، این فرضیه که صرف مشکلات اقتصادی و فقر و نابرابری عامل اصلی در وقوع طلاق است، در معرض شبهه و تردید قرار می گیرد.

مدیر کل دفتر امورآسیب های اجتماعی وزارت رفاه همچنین در مورد گرایش به فرزند آوری در خانواده ها نیز عنوان کرد : در حال حاضر کاهش گرایش به فرزندآوری و تمایل به تک فرزندی به فهرست مسائل اجتماعی کشور پیوسته است که نیازمند بررسی های دقیق و اتخاذ راه حل های نوین است.

رشد بالای ۱۳ درصدی خانوارهای تک فرزندی در کشور

به گفته وی، مطالعات صورت گرفته حکایت از این مهم دارد که با توجه به اینکه درصد جمعیت زیر خط فقر در استان های کشور روند متفاوتی را داشته است، در بین تمامی استان های کشور شاهد رشد بالای ۱۳ درصد خانوارهای تک فرزندی هستیم.

بیشترین خانواده های تک فرزند در استانهایی با شاخص رفاه بالا

کردونی افزود: همچنین بیشترین توزیع خانوارهای تک فرزند در کشور در بین استان هایی جای دارد که از کمترین درصد جمعیت زیر خط فقر برخوردار هستند و نیز استان هایی که از بالاترین رتبه شاخص رفاه سن برخوردار است.

کمترین طلاق و کمترین خانوارهای تک فرزند در ایلام و سیستان و بلوچستان

کردونی ادامه داد: همچنین طبق بررسی های انجام شده در استان هایی مانند تهران، البرز، گیلان و مازندران که استان هایی با بالاترین نسبت طلاق به ازدواج در کشور محسوب می شوند، نسبت خانوارهای تک فرزند به کل خانوارها در این استان ها قابل ملاحظه است و استان هایی چون ایلام و سیستان و بلوچستان که رتبه اول و دوم را در پایین ترین نسبت طلاق به ازدواج در کشور به خود اختصاص داده اند، کمترین نسبت خانوارهای تک فرزند را دارا هستند.

وی گفت: در واقع شاید این «هم تغییری» بین تک فرزندی و نسبت طلاق در استان های کشور به این مهم اشاره داشته باشد که سبک زندگی و تغییرات نگرشی بر نهاد خانواده اثرگذار است. «منظور از سبک زندگی، الگوی ذهنی و رفتاری پذیرفته شده توسط افراد جامعه است. این الگو چنان حایز اهمتی است که می تواند به تدریج در مناسبات و تعاملات اجتماعی تقویت شود تا جایی که ان رفتار یا مجموعه ای از رفتارها در زندگی فرهنگی به گونه ای مورد استقبال واقع شود که بتوان آن را هنجار اجتماعی غالب نامید.»

مدیر کل دفتر امور آسیبهای وزارت رفاه در پایان اظهار داشت: در مجموع باید به این نکته تاکید داشت که لزوماً رفع فقر و کاهش مشکلات اقتصادی و افزایش سطح رفاه سن عامل اثرگذاری قطعی بر کاهش طلاق، افزایش ازدواج و همچنین افزایش باروری و تشویق زوج های ایرانی به فرزندآوری نمی تواند باشد.

کمرئی دارای مدرک فوق لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی است. وی درکارنامه خود سوابقی همچون سرپرستی آموزش وپرورش شهرستان رباط کریم، معاونت آموزش عمومی و متوسطه آموزش وپرورش شهرستان رباط کریم، رئیس آموزش وپرورش منطقه فشافویه و رئیس آموزش وپرورش ناحیه بوستان وگلستان را دارد.
-
عصر امروز آيين تكريم و معارفه مديركل آموزش و پرورش شهر تهران با حضور وزير آموزش و پرورش و مديران مناطق 19 گانه شهر تهران برگزار شد.
تصویر متن حکم وزیر :

بسیاری از بیماران مبتلا به اوتیسم ضریب هوشی بالایی دارند

کد مطلب: 37698

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۰ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۴

به گزارش ایرنا از دبیرخانه پنجمین سمینار کشوری مشاوره های ژنتیکی و نقش آن در پیشگیری از معلولیت ها، دکتر مینو رفیعی با بیان این که اکثر بیماران اوتیسمی در رشته هایی مانند موسیقی استعداد خوبی دارند، این بیماری را یک اختلال شایع ژنتیکی در کشور دانست و توضیح داد: علت شیوع اوتیسم افزایش شمار مبتلایان نیست بلکه ارتقای روش های تشخیصی را می توان عامل این مساله دانست.
مدیر کل دفتر پیشگیری از معلولیت های سازمان بهزیستی کشور با بیان این که عامل اصلی ابتلا به اوتیسم شناسایی نشده است، اظهار کرد: اما نتایج مطالعات ژنتیکی بودن این بیماری را به اثبات رسانده اند، هر چند بررسی ها باید ادامه داشته باشد تا علت دقیق و چگونگی ژنتیکی بودن این بیماری شناخته شود.
رفیعی در ادامه افزود: اوتیسم یک اختلال ذهنی است که مبتلایان نمی توانند با محیط خارج، اطرافیان و خانواده ارتباط برقرار کنند اما این در حالی است که بسیاری از مبتلایان دارای ضریب هوشی بالایی هستند و حتی برخی از آنها به دانشگاه ورود پیدا می کنند.
رییس پنجمین سمینار کشوری مشاوره های ژنتیکی و نقش آن در پیشگیری از معلولیت ها ادامه داد: تشخیص اوتیسم بالینی است به همین دلیل در دوران جنینی قابل تشخیص نیست و زمانی که کودک وارد دو سالگی می شود این بیماری به تدریج و با علائم نبود برقراری با محیط خارج خود را نشان می دهد.
وی گفت: والدین نقش بسزایی در بهبود زندگی و توانبخشی کودکان مبتلا به اوتیسم دارند و هر چه میزان آموزش خود را ارتقا دهند این کودکان بهتر زندگی می کنند.
اظهار کرد: در این سمینار تازه های هموتولوژی و اوتیسم به شرکت کنندگان شامل مشاوران ژنتیک، متخصصان زنان، داخلی و ... ارائه خواهد شد.
پنجمین سمینار کشوری مشاوره های ژنتیکی و نقش آن در پیشگیری از معلولیت ها 20 و 21مرداد ماه سال جاری در تهران در مرکز همایش های رازی با 10 امتیاز بازآموزی برگزار می شود .

به گزارش ميگنا از سوي هيات نظارت بر انتخابات نتيجه نهايي انتخابات شوراي مركزي و هيات بازرسان سازمان نظام روان شناسی و مشاوره كه در تاريخ 95/04/25 برگزار شده بود به شرح ذيل اعلام شد:

اسامی روان شناسان

اسامی مشاوران

اسامی بازرسان

تحقیقات نشان می‌دهد اغلب افراد خونگرم و معاشرتی دارای ویژگی‌های نارسیسم یا خودشیفتگی بوده و تنها بر روی مسائلی تمرکز دارند که باب طبعشان باشد.

نارسیسم حاد به مرور زمان باعث رنجش دوستان و آشنایان می‌شود. جالب است بدانید بسیاری از افراد خودبرتربین حتی متوجه این مشکل در خود نمی‌شوند.

تست زیر شامل 6 نشانه خودشیفتگی است. با امتیاز دادن به هر یک از این نشانه‌ها از صفر تا پنج می‌توانید خود را محک بزنید.

در صورتی که یکی از این نشانه ها به هیچ وجه در مورد شما صدق نمی‌کند، به آن امتیاز صفر دهید و اگر تصور می‌کنید یکی از آن‌ها کاملاً در شما وجود دارد، برای آن عدد 5 را تعیین کنید. مجموع امتیازات درجه نارسیسم را مشخص می‌کند.

اگر امتیاز 10 یا کمتر را کسب کرده‌اید، ویژگی‌ و علائم خودشیفتگی در شما به چشم نمی خورد.

امتیاز 18 یا بالاتر نشان می‌دهد شما فردی خودبرتربین محسوب می‌شوید. در صورت نادیده گرفتن این موضوع، تبعات بسیاری متوجه‌تان خواهد شد.

امتیاز 24 به بالا نشان از خودشیفتگی حاد دارد و باید در رفتار فرد تجدید نظر جدی صورت گیرد.

طرز فکر افراد خودشیفته

1.صحبت‌های یک‌طرفه

... فقط می‌خواهم راجع به مسائلی صحبت کنم که دلم می‌خواهد. نگرانی و درگیری‌های ذهنی "من" هنگام مکالمه با دیگران در اولویت قرار دارد و مسیر صحبت را مشخص می‌کند. بنابراین عقاید من کاملاً درست است. صحبت‌های دیگران یا اشتباه است یا از کمترین اهمیت ممکن برخوردار است. توصیه‌های دیگران به نوعی شخصیت بنده را مورد هدف قرار می‌دهد.

یکی از نشانه‌های مهم افراد خودبرتربین این است که هر از چندگاهی بعد از شنیدن حرف‌های دیگران از واژه "اما" استفاده می‌کنند، غافل از اینکه این واژه تمام حرف‌های دیگران را به نوعی نقض می‌کند.

2.موضوع صحبت "من" هستم

... من بیشتر می‌دانم و از جذابیت بیشتری برخوردارم. موضوع صحبت بیشتر حول من می‌چرخد. اگر من نباشم موضوع چندانی برای صحبت کردن بین ما وجود ندارد (اگر هم وجود داشته باشد، بی نهایت کسل‌کننده است).

بیشتر صحبت‌ها معطوف به این موضوع است که من چه کارهایی انجام داده‌ام و به چه می‌اندیشم. من فرد بزرگ و مهمی هستم. پس شما که سعادت همنشینی با بنده را پیدا کرده‌اید، موظفید درست مثل یک دست سوم، کارهای بنده را به انجام برسانید.

3.قوانین به من مربوط نمی‌شوند

... من حق دارم به همسرم خیانت کنم، صف را رعایت نکنم، مالیات را دور بزنم و در کل قوانین را زیر پا بگذارم. اصولاً قوانین برای مردم است، نه من!

روانشناسان خودشیفتگی را "سندروم فرد بلند قامت" نیز خطاب می‌کنند. این افراد عموماً از بالا به مردم نگاه کرده و تصور می‌کنند قوانین شامل حال آنان نمی‌شود.

4.بحث‌هایی که می‌کنی حکم انتقاد را دارد. من هم از اینکه مورد انتقاد واقع شوم، متنفرم!

... اگر می خواهید به صحبت‌های شما توجه کنم، این مسئله را جدی بگیرید که من بسیار سریع عصبانی می‌شوم. بعضی حرف‌ها صرفاً شامل جملاتی است برای به زیر سوال بردن بنده.

انتقاد موجب ناراحتی می‌شود. البته "من" این حق را دارم که از دیگران انتقاد کنم (و قطعاً این کار را خواهم کرد). اما اگر انتقادی نسبت به من صورت گیرد، حتماً در صدد تلافی بر می‌آیم.

اصولاً افراد خودبرتربین استعداد خاصی در بزرگ نشان دادن عقاید و ویژگی‌های خود دارند و از طرفی نسبت به هر گونه بازخورد منفی از سوی دیگران واکنش تند نشان می‌دهند.

از آنجا که این افراد تصور می‌کنند همه صحبت‌ها در مورد آنان است، در صورتی که جمله‌ای با بار منفی بشنوند، سریعاً به خودشان می‌گیرند.

5.حق با بنده است، نه شما! بنابراین هر وقت رابطه من با شخصی شکرآب شود، قطعاً "او" مقصر است.

... من نمی‌توانم عذرخواهی کنم یا اشتباه خود را بپذیرم. جایگاه من فراتر از آن است که مورد مواخذه قرار گیرم. اگر به اشتباهم اذعان کنم، شدیداً ناراحت می‌شوم. 

این افراد اغلب به نگرش "پذیرش بخشی از اشتباه" متوسل می‌شوند. برای مثال می‌گویند: «فقط در فلان مورد مرتکب اشتباه شدم. دلیلی ندارد همه اقداماتم زیر سوال رود». روانشناسان این نگرش را طرز فکر "همه یا هیچ" نیز می نامند.

در مجموع، تهمت به دیگران و ایراد گرفتن از آنان به جای بررسی ریشه‌ای مسائل و یافتن راه‌حل‌های موثر، باعث انتقال نوعی حس امنیت به افراد خودبرتربین می‌شود. این اشخاص به طور کلی به سرعت دیگران را سرزنش می‌کنند و به کندی نواقص خود را می‌پذیرند.

6.زود از کوره در می‌روم که دیگران مسبب آن هستند

... من را عصبانی کردی، به حرفهایم گوش ندادی، از من انتقاد کردی، سعی می‌کنی بنده را تحت کنترل خود در بیاوری، نظراتی که ارائه می‌کنی کاملاً اشتباه است. پس بهتر است "شما" عذرخواهی کنید نه من.

افراد نارسیست عموماً تلاش می‌کنند خود را باهوش و دارای ویژگی‌های منحصر به فرد نشان دهند. این در حالی است که این افراد خودشیفته به سرعت عصبانی می‌شوند. سپس به سرعت دیگران را مقصر نشان می‌دهند.

حال، می‌توانید مجموع امتیازات را محاسبه کنید و به درک بیشتری در مورد خودتان دست یابید.

 -

منبع: psychologytoday

همه چيز گواهينامه مي‌خواهد

مثال اول: تصور كنيد شما پولدارترين فرد كشور هستيد. اراده مي‌كنيد بهترين ماشين را كه مجهز به پيشرفته‌ترين سيستم رانندگي است بخريد. اين ماشين كاملاً خودكار است و حتي نياز به حركت يا فرمان شما ندارد؛ كاملاً اتومات. شما براي رفتن از نقطه‌اي به نقطه ديگر كافي است مسير را روي نقشه تعريف كنيد و بقيه كار را به خود ماشين واگذار كنيد. با اين وجود، با شرايطي كه شما كمترين دخل و تصرف را در عملكرد ماشين داريد آيا باز هم پليس جلوي شما را نمي‌گيرد؟ قطعاً مي‌گيرد. پليس از شما گواهينامه رانندگي نمي‌خواهد؟ قطعاً مي‌خواهد و اگر شما نداشته باشيد خودرويتان توقيف مي‌شود و شما مجرم شناخته مي‌شويد. در اين مثال به دو نكته دقت كنيد؛ اول اينكه قطعاً ماشين نيازي به هدايت شما نداشته و دوم اينكه شما هم در ايده‌آل‌ترين نوع ممكن رانندگي كرده‌ايد؛ پس چرا با اين وجود پليس از شما گواهينامه مطالبه مي‌كند؟ مگر گواهينامه چيست كه حتي از عملكرد ماشين و مهارت شما بالاتر است؟

مثال دوم: تصور كنيد انگيزه و علاقه شما به علم آشپزي از كودكي ‌همراهتان بوده است. همين انگيزه باعث شده شما آشپزي را به هر كار ديگري ترجيح دهيد. در نوع خودتان آشپز حرفه‌اي هستيد كه كلي كتاب خوانده‌ايد، لوح فشرده ديده‌ايد و حتي از اساتيد اين علم آموخته‌ايد، با وجود همه اين تخصص‌ها به شما پيشنهاد كار در بهترين هتل يا رستوران تخصصي شهر مي‌شود. از شما تست مي‌گيرند. مهارت آشپزي شما از پخت، تهيه، تزئين و سرو عالي ارزيابي مي‌شود اما در نهايت در قبال همه دانسته‌هاي علمي شما چيزي كه طلب مي‌شود گواهينامه يا دانشنامه مرجعي است كه اين اطمينان را به كارفرما بدهد كه مهارت شما زيرنظر يك مقام بالاتر در حوزه آشپزي ارزيابي شده و به شما گواهينامه مهارت آشپزي داده‌اند. در حقيقت مادامي كه شما از اعتبارنامه‌هاي علمي و مهارتي آشپزي برخوردار نباشيد امكان فعاليت در اين حرفه را آن هم در سطح عالي نداريد. سؤالي كه مطرح مي‌شود اين است كه مگر شما مطالعه نداشتيد؟ مگر عملكردتان مطلوب ارزيابي نشد؟ پس چرا كارفرما روي گواهينامه يا اعتبارنامه تخصصي آشپزي تأكيد مي‌كند؟

اجازه بدهيد توضيح دهم. زماني كه رانندگي شما خوب است وقتي مي‌خواهيد گواهينامه بگيريد بايد دوره تخصصي پشت سر بگذاريد، زيرنظر يك آدم اهل فن آموزش ببينيد، آزمون تخصصي پشت سر بگذاريد تا بتوانيد گواهينامه بگيريد. دقيقاً به همين دلايلي كه گفتم گواهينامه سند اثباتي است براي اينكه شما در يك سطح عالي آموزش ديده‌ايد، رصد شده‌ايد و در نهايت از آزمون تخصصي با موفقيت بيرون آمده‌ايد پس براي «رانندگي كردن» قابل اعتماد هستيد. اين توضيح در مورد هر مهارت و علم ديگري مانند آشپزي هم صادق است. يعني شما با همه داشته‌ها و مهارتتان تنها زماني مي‌توانيد يك حرفه‌اي در عرصه مورد نظر به حساب بياييد كه گواهينامه يا اعتبارنامه مخصوص همان مهارت و هنر را داشته‌باشيد.

اعتماد كنيد تا مشكل حل شود

يكي از تجربه‌هايي كه من در اين عرصه بسيار با آن روبه‌رو هستم اين است كه هنوز مراجعه‌كننده‌هايي دارم كه براي تشريح مشكل و صحبت راجع به چالش‌هاي پيش رو از خود مقاومت نشان مي‌دهند و تلاش مي‌كنند بدون اينكه خود را وارد بحث كنند از من كمك بخواهند. اين در حالي است تا من شناخت كاملي از ابعاد مشكل نداشته باشم نمي‌توانم يك نسخه و دستورالعمل خوب تجويز كنم. طبيعي است در كار روانشناسي، مجرب بودن يك مشاور بسيار اهميت دارد. مشاوري كه بتواند رشته اعتماد بين خود و مراجعه‌كننده را در دست گيرد، برنده است.

البته قطعاً در فرايند روان درماني و مشاوره بايد يك اعتماد دوسويه شكل بگيرد. به مراجعه‌كننده اطمينان داده مي‌شود كه هيچ گونه اطلاعي بيرون از اين اتاق نخواهد رفت. يك مشاور مي‌تواند از راه‌هاي متفاوت و سرنخ‌هايي كه طي جلسات به دست مي‌آورد، به آن گره‌ها اشاره كرده و فرد مراجعه‌كننده اقدام به تشريح صورت مسئله مي‌كند. اما نكته مهم همان اعتمادي است كه به وجود مي‌آيد و سد بين مشاور و مراجع را مي‌شكند، مگر آنكه مراجع با توجه به اعتمادي كه وجود دارد، دست به انكار بزند. در اينجا با توجه به تجربه‌اي كه به دست آورده‌ام، به مراجع مي‌گويم شما در حال حاضر در مرحله انكاريد، هر موقع مسئله را پذيرفتيد، ما وارد مرحله درمان مي‌شويم.

يك مورد اميدوار‌كننده اين است كه امروز برخلاف گذشته اين دو زوج هستند كه همپاي هم براي مشكلاتشان اقدام مي‌كنند در اين موارد هر دو نفر پشت به پشت هم و خيلي صبورانه و همدلانه براي حل مشكلاتشان اقدام مي‌كنند، نه تنها مشاجره و دلخوري پيش نمي‌آيد، بلكه از يكديگر حمايت نيز مي‌كنند. البته اين را نيز متذكر شوم، معمولاً در كار مشاوره زن و شوهر هر دو بايد حضور داشته باشند و صحبت‌هاي هر دو بايد شنيده شود. قضاوت‌هاي يك طرفه كاملاً نادرست است و من معمولاً وقتي تنها يكي از زوجين مراجعه مي‌كند، فقط نقش شنونده را بازي مي‌كنم. زماني به ارائه راهكار مي‌پردازم كه هر دو نفر با هم به جلسه بيايند. در غير اين صورت برداشت و درك متفاوتي از صورت مسئله به وجود مي‌آيد. در روند مشاوره و روان درماني جذابيت‌هاي بسيار ديگري هم وجود دارد مثلاً مواجهه با گروه‌ها و طبقات مختلف كه درگيري‌هاي ذهني متفاوتي دارند از موارد جذاب حرفه ماست.

چرا روانمان را بيمه نمي‌كنند؟

از آنجاكه وظيفه يك روانشناس واقعي تغيير رفتار و الگوي اصلاح رفتار مراجعه‌كننده است پس ما قرار است يكسري رفتارها را كه يك يا دو دهه در فرد ايجاد و بعضا ماندگار شده‌اند را تغيير دهيم. طبيعي است كه تغيير چنين رفتارهاي ماندگاري زمان زيادي مي‌برد پس قطعاً اين عملكرد ما بسيار زمانبر و از طرفي هزينه‌بر است. مثلاً در مقوله ازدواج و اعطاي گواهينامه تخصصي ازدواج مسئله‌اي است كه ذهن من را بسيار درگير كرده؛ ما بايد يكسري رفتارهاي مهم و بزرگ در هر شخص را كه امكان ايجاد مشكل در زندگي زناشويي را چندبرابر مي‌كند در وهله اول شناسايي كنيم و در مرحله بعد به دنبال تغيير يا حذف آنها باشيم. پس طبيعي است زماني كه به بيماري با اين مشخصات اختصاص مي‌دهيم بسيار باشد ساعتي هم اگر بخواهيم هزينه‌ها را حساب كنيم زياد مي‌شود. اينجاست كه از نظر من ورود بيمه‌ها به اين عرصه ضروري است چون با آينده خانوادگي و زندگي‌هاي مشترك جامعه ما در ارتباط مستقيم است.

مشكلي كه در اينجا بسيار به چشم مي‌خورد، عدم‌تمايل بيمه‌ها براي ورود به اين عرصه است. مردم معمولاً به خاطر هزينه‌هاي بالاي روانشناسي خود را كنار كشيده و از رفتن به مراكز مشاوره صرف نظر مي‌كنند. در اينجا دولت مي‌تواند با حمايت مالي از افراد جامعه در ترغيب مردم به حل گره‌هاي ذهني و رواني بسيار كمك‌كننده باشد. زماني ما جسم سالم خواهيم داشت كه از روان سالم برخوردار باشيم. وقتي روح و روان در آسايش است، درست فكر مي‌كنيم، درست احساس مي‌كنيم و به شكل شايسته از نيروي جسماني خود بهره مي‌بريم. نكته ديگر علاوه بر هزينه بالا، اين است كه درمان‌هاي روانشناسي زمان زيادي را مي‌طلبد و متأسفانه اين موضوع از حوصله افراد جامعه خارج است. مردم دوست دارند در يك جلسه يا حداكثر تا يك ماه بعد از مراجعه نتيجه كار را ببينند. در صورتي كه روان‌درماني نياز به اراده قوي و زمان دارد، تا بتوان رفتارهاي ريز تا درشت را تغيير داد. اما مراجعان ما عمدتاً بي‌حوصله شده‌اند، آستانه صبر و تحمل آنها فوق‌العاده پايين است. بنابراين اين نقيصه مي‌تواند بازده كاري ما را پايين بياورد.

خوشبختانه بالارفتن آگاهي مردم نسبت به آموزش‌هاي روانشناختي و اهميت مشاوره در حال افزايش است. تا پيش از اين اكثر مراجعه‌كنندگان ما بزرگسالاني بودند كه بعد از زندگي مشترك به فكر مي‌افتادند اما خوشبختانه در چند سال اخير من شاهد كم شدن بازه سني مراجعه‌كنندگان و افزايش رو به رشد آنها به مراكز شناخت درماني هستم. من معتقدم به دليل بالا رفتن اطلاع و آگاهي اكثريت مردم در هر طبقه اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي مراجعه‌كننده وجود دارد. دختر خانمي به من مراجعه كرده بود كه به لحاظ اقتصادي در وضعيت بالايي قرار نداشت.

به نظر من در حالت استاندارد دست‌كم براي هر 100 نفر يك مشاور بايد وجود داشته باشد كه اين حداقل در شهر تهران رعايت نشده است. البته تعداد روانشناس و مشاور در نقاط شمالي شهر خوب است اما درجنوب شهر اين تعداد كم است. از طرفي چون افراد، بيمه روانشناختي ندارند، ممكن است روي مراجعه آنها به مطب‌هاي روانشناسي تأثير بگذارد و عملاً اجازه دريافت اين خدمات را ندهد.
به جرئت مي‌توانم بگويم موضوع طبقه اجتماعي الان ديگر مسئله نيست و تنها دليل نيامدن افراد به سمت كارهاي روان‌درماني و مشاوره، بيشتر به دليل هزينه بالاي آن است. همه مردم دوست دارند، سالم زندگي كنند.

به همين دلايلي كه گفتم بيشترين مشكلات و دغدغه‌هايي كه افراد جامعه ما امروز با آن دست به گريبانند دخالت‌هاي خانوادگي در زندگي زوجين، بالا رفتن توقعات زن و شوهر از همديگر، خيانت‌هاي زناشويي و وجود روابط موازي در هر دو جنس كه البته در آقايان بسيار بيشتر است، طلاق عاطفي و اعتياد  از مواد مخدر گرفته تا انواع محرك‌هاست.

تهديد اينترنت و ماهواره عليه فضاي خانوادگي

امروزه با توجه به حضور انواع فناوري‌هاي مجازي ارتباطي از جمله قابليت‌هاي رو به رشد فضاي اينترنت، موبايل و برنامه‌هاي ماهواره كه تداخل فرهنگي ايجاد مي‌كند و نوع مشكلات زوجين و افراد مختلف جامعه با 10 سال پيش فرق كرده است. ترديد نكنيد يكي از عوامل جدايي عاطفي خانواده‌ها، حضور ماهواره، اينترنت و موبايل در فضاي خانوادگي است. متأسفانه نه تنها در خانواده‌ها بلكه در بين همكاران يك اداره، به جاي گفت‌وگو و صحبت، ترجيح اين است كه با رد و بدل پيامك‌هاي مختلف، با همديگر حرف بزنند. فناوري‌هاي مختلف جاي تعاملات فعال بين افراد را پر كرده است و اين به عنوان يك معضل اجتماعي بسيار پررنگ شده است. خيلي از افراد اذعان مي‌كنند همسر من وقتي به خانه برمي‌گردد، مي‌نشيند جلوي ماهواره و بين ما هيچ صحبتي رد و بدل نمي‌شود يا همسر من از صبح چشم به فيلم‌هاي ماهواره مي‌دوزد و انتظار دارد من هم مانند هنرپيشه‌هاي تلويزيون لباس بپوشم. مردم آگاهي ندارند كه اينها همگي فيلم است و اصلاً خود هنرپيشه‌ها هم بدين شكل زندگي نمي‌كنند. در واقع ماهواره، يك الگوبرداري غلط را در اذهان شكل مي‌دهد كه اين موضوع رو به گسترش است.

يكي از مواردي كه بيشترين درگيري را ميان زوجين ايجاد مي‌كند خودبرتر‌بيني است. خاطرتان هست در ابتداي بحث گفتم اگر كسي گواهينامه رانندگي مي‌گيرد در حقيقت يك سند دارد كه اثبات كند او مهارت رانندگي ارزيابي شده‌اي را آموخته است؟ در اين مورد خاص مي‌توانم بگويم شما چون گواهينامه رانندگي داريد نمي‌توانيد يك آشپز خوب يا معلم خوب باشيد چون گواهينامه ملاك ارزيابي يك مهارت ديگر است. حالا تصور كنيد متأسفانه ما در زندگي زوج‌هاي امروزي به وفور با زنان و مرداني روبه‌رو هستيم كه بر اساس موقعيت و مهارت شغلي‌شان تصور مي‌كنند مهارت زندگي مشترك را نيز بدون آموزش دارند. مثلاً در بين مراجعان من زن و شوهري وجود دارند؛ خانم مدير بانك است و آقا يك رئيس كارخانه. خانم به تصور اينكه قدرت حسابرسي و مديريت عالي در بانك دارد فكر مي‌كند در خانه هم قدرت مديريت و عملكرد زندگي مشترك مطلوبي دارد پس در مواجهه با هر مشكلي اين تصور را مي‌كند كه همسرش مقصر است.

در طرف ديگر آقا قرار دارد، مردي كه بيش از 100 كارگر نيرو دارد و چون در بدترين شرايط مالي، روحي و كاري توانسته همه اين كارگرها را بدون مشكل كنار هم نگه دارد تصور مي‌كند در خانه همچنين مهارتي را دارد. اشتباه ما اين است كه چون فكر مي‌كنيم در يك زمينه عملكرد خوبي داشته‌ايم پس در بقيه عرصه‌ها هم مي‌توانيم يكه‌تاز باشيم اين اشتباه است. علاوه بر اين همه بايد بدانند كه در هر عرصه‌اي هرچقدر مهارت داشته باشند زندگي زناشويي و مشترك ميداني است كه تا وارد آن نشوي و تجربيات ديگران را نشنوي نمي‌تواني مهارت كسب كني.

مشاوره براي افزايش كيفيت زندگي

من دوست دارم شرايط جامعه ما، زندگي فردي و مشترك تك تك افراد به درجه‌اي از رضايت برسد كه مراجعه‌كنندگان به دفترم از فردي كه به خاطر يك مشكل حاد نزدم آمده به كسي تبديل شود كه تنها به‌خاطر افزايش كيفيت زندگي و بهتر شدن شرايط فعلي‌اش به من مراجعه كرده است. متأسفانه با شرايطي كه مي‌بينم اين آرزو يا دست نيافتني است يا ديرهنگام محقق مي‌شود.

من همين سؤال را سر كلاس از دانشجويانم مي‌پرسم كه چرا هميشه ما بايد به يك مشكل برخورد كنيم و بياييم پيش مشاور، چرا ما نبايد براي داشتن يك زندگي شاد و بالا بردن مهارت‌هاي زندگي نزد يك مشاور برويم. اينكه چطور مي‌توانيم بهتر زيستن را بياموزيم، چطور مي‌توانيم يك فرد خلاق و كمال‌گرا باشيم، چه كار كنيم حالمان از ايني كه هست بهتر شود، من با چنين افرادي تا به حال برخورد نداشته‌ام.

من به عنوان يك مشاور و روانشناس كه كار روان‌درماني تخصصي را هم پيگيري مي‌كنم هميشه دغدغه ذهني‌ام اين بوده كه كاش درايت دولتمردان و مسئولان ما به جايي برسد كه به‌جاي انعكاس آمار رو به رشد طلاق به‌خصوص طلاق‌هاي توافقي سراغ روش‌هاي بالابردن شناخت و كم كردن مشكلات ريشه‌اي زندگي زوجين بروند. روزي برسد به‌جاي سخت كردن مراحل جداشدن و طلاق در دادگاه و محضرها به دنبال راهي براي ماندگارتر كردن زندگي زوجين باشيم. اميدوارم با درايت و آگاهانه همديگر را انتخاب كنند و در مسير زندگي، صحيح قدم بردارند.

اميدوارم روزي برسد كه به شعار پيشگيري بهتر از درمان است اعتقاد كامل پيدا كنيم و به‌جاي درمان زخم‌هاي متعدد طلاق و درگيري در جامعه‌مان به‌دنبال پيشگيري‌ها با روان درماني و اصلاح رفتارها باشيم چون بسياري از مسائل و مشكلاتي كه براي ما پيش مي‌آيد، به دليل نبود اراده، قدرت انتخاب و افت اعتقادات دروني است. گاهي ما تظاهر مي‌كنيم كه خوب هستيم، خوب عمل مي‌كنيم، خوب حرف مي‌زنيم اما متأسفانه نابهنجاري رفتاري ميان ما زياد ديده مي‌شود. برخي از رفتارهاي ما مقطعي و به دور از اخلاقيات بوده و روابط به سمت مقطعي شدن كشيده مي‌شود. پس بياييم ارزش‌ها و فرهنگ پربارمان را به فرزندانمان آموزش دهيم تا آنها هم اخلاق و صفات پسنديده را دروني‌سازي كنند.

-
روزنامه جوان

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید کرد

ضرورت بازنگری کلی در آیین‌نامه جذب هیات علمی دانشگاه‌ها

به گزارش ایسنا دکتر علی جعفریان در همایش هیات اجرایی جذب دانشگاه‌های علوم پزشکی استان تهران، با بیان این مطلب افزود: نقش هیات‌های جذب در دانشگاه‌ها بسیار کلیدی و تعیین‌کننده است که می‌تواند مسیر و آینده علمی کشور را تعیین کنند. اما معیارهای جذب اعضای هیات علمی و نحوه اجرای این هیات‌ها با چالش‌ها و مشکلاتی مواجه هستند که لازم است مورد بازبینی قرار بگیرند.

جعفریان در ادامه تصریح کرد: براساس فرمایشات مقام معظم رهبری دانشگاه‌ باید محیطی علمی باشد. یعنی افرادی که جذب این مراکز می‌شوند علاوه بر داشتن توانایی ویژگی‌های معلمی و اخلاقی باید توانمندی‌های علمی و آکادمیک را نیز داشته باشند تا بتوانند در عرصه آموزش و تربیت نیروی انسانی موفق عمل کنند.

وی همچنین اظهار کرد: متاسفانه در آیین‌نامه جذب اعضای هیات علمی بررسی صلاحیت علمی اعضا اجباری نیست. این موجب شده بسیاری از افرادی که صلاحیت آکادمیک را ندارند وارد محیط‌های دانشگاهی شوند. در حالی که فضای دانشگاه‌ها فضایی کاملا علمی است و افرادی بدون داشتن این صلاحیت نمی‌توانند در این عرصه اثرگذار باشند.

دکتر جعفریان در بند «ز» آیین‌نامه جذب دانشگاه‌ها به هیچ عنوان اسمی از ملاک علمی برای عضو هیات علمی شدن ذکر نشده است و این مشکل موجب شده است که افراد آکادمیک جذب دانشگاه‌ها شوند. اگرچه ما مشکلی با ورود ایثارگران به دانشگاه‌ها را نداریم بسیاری از این افراد در حوزه علمی و آموزشی اثرگذار هستند اما در عین حال افرادی نیز که حداقل‌های صلاحیت‌های علمی را نیز ندارند به دانشگاه‌ها وارد شدند و این کاملا خلاف فرمایشات رهبری است. چراکه این اساتید باید الگوهایی تربیت کنند که در نهایت آینده‌سازان یک جامعه و یک کشور هستند.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران درخصوص نحوه بازنشستگی اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز گفت: خوشبختانه این دانشگاه در زمینه بازنشستگی اساتید مسیر و آیین‌نامه‌های مشخصی دارد به طوری که یک استاد بعد از 30 سال فعالیت آموزشی در دانشگاه و بعد از سن 65 سالگی می‌تواند بازنشسته شود. البته در صورتی که دانشگاه حضور استادی را در عرصه آموزشی، پژوهشی و خدماتی موثر تشخیص بدهد می‌توانند سن بازنشستگی او را تا 70 سالگی نیز تمدید کند.

در ادامه دکتر حمیدرضا خرم‌خورشید رئیس دانشگاه توان‌بخشی و علوم بهزیستی وضعیت و رسالت این دانشگاه را متفاوت‌تر از دانشگاه‌های علوم پزشکی دیگر عنوان کرد و گفت: از بین 60 دانشگاه و دانشکده پزشکی که در سراسر کشور وجود دارد فقط دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی در رشته‌های غیرپزشکی و علوم انسانی که از اهمیت بیشتری برخوردارند فعالیت آموزشی انجام می‌دهند که رفاه اجتماعی، مددکاری، مشاوره، روانشناسی بالینی، سالمندی و غیره از جمله این رشته‌ها است.

وی در ادامه تصریح کرد: اعضای هیات علمی‌ که جذب دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی می‌شوند باید از حساسیت بسیار بالایی در مقایسه با دانشگاه‌های دیگر برخوردار شوند چراکه رشته‌های این دانشگاه بسیار حساس و برای جامعه سرنوشت ساز هستند.

دکتر خرم‌خورشید همچنین تاکید کرد: بیش از 1850 دانشجو در 22 دپارتمان و هشت مرکز تحقیقات در دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی مشغول تحصیل هستند که 67 درصد این دانشجویان در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری تحصیل می‌کنند.

رئیس دانشگاه توانبخشی و علوم بهزیستی در پایان اضافه کرد: متاسفانه این دانشگاه با کمبود اعضای هیات علمی مواجه است به طوری که نسبت به اعضای هیات علمی به دانشجو یک به 12 است. با توجه به تعداد رشته‌های بیشتر و توسعه دوره‌های پی‌اچ‌دی و ارشد باید اعضای هیات علمی بیشتری جذب این دانشگاه شوند.

روزنامه «ایران» نوشته است: «افزایش انتقال ویروس اچ‌آی‌وی از راه رفتار جنسی پرخطر، اگر در سال‌های اخیر جدی گرفته می‌شد، امروز شاهد افزایش دو برابری مبتلایان به ایدز از این راه نبودیم. طی 10 سال گذشته، میزان انتقال ایدز از راه روابط جنسی، از 15 درصد به 30 درصد رسیده است.»

دکتر علی‌اکبر سیاری، معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اعلام این آمار، الگوی کنترل انتقال جنسی ایدز در ایران را ناموفق می‌داند: «نمی‌توانیم همه مسائل را عریان و شفاف به مردم بگوییم.»

سیاری، با گفتن این عبارت تلاش دارد توجه‌ها را به سمت و سویی جلب کند که شاید تا کنون چندان مورد توجه قرار نگرفته است؛ ملاحظه، خجالت، تابو یا هر اسم دیگری که روی آن بگذاریم، واقعیت را تغییر نمی‌دهد. از بین بردن کامل آسیب، گرچه ایده آل اما ناممکن است. کاهش آسیب اما می‌تواند تا حد زیادی باری را که بر دوش جامعه گذاشته شده، سبک کند.

می‌شود نیم نگاهی به او انداخت و بی‌تفاوت از کنارش گذشت. بعضی‌ها کنجکاوترند. حواس‌شان شش دانگ به سمت زن ایستاده کنار خیابان می‌رود که غرق در رنگ و لعاب، با شکل و شمایلی غریب، در انتظار است. احتمالاً صحنه توقف اتومبیل‌ها و چانه‌زنی رانندگان با زن را دیده‌اید. اگر حوصله کنید و کمی منتظر بمانید، می‌بینید که عاقبت، سوار یکی از اتومبیل‌ها می‌شود. اینکه کجا می‌رود، معلوم نیست اما اینکه برای چه کاری می‌رود، مثل روز، روشن است؛ حتی در آن تاریکی شب. جا و مکان مشخصی ندارند. این‌جور نیست که تضمین کنید وقتی همراه خانواده از خیابان، اتوبان یا زیر پلی عبور می‌کنید، چشمتان به صحنه‌ای مشابه نیفتد.

خانمی نقل می‌کرد که پسر نوجوانش آنچنان محو چنین صحنه‌ای شده بود که مادر به زحمت توانسته بود حواس بچه را از آن منحرف کند. بعد هم سؤال‌های پسر نوجوان و مادری که تمام تلاشش را کرده بود تا واقعیت را پنهان کند تا خدای نکرده ذهن پسرش منحرف نشود. «تابو» همان چیزی است که مانع آگاهی نوجوانان و جوانان می‌شود. نبود آگاهی هم زمینه را برای ایجاد آسیب فراهم می‌کند، نمی‌شود در جامعه زندگی کرد و از مشکلات و آسیب‌های آن دور بود؛ ممکن است دامن هرکسی را بگیرد. اعتیاد، فحشا، ایدز، شنیدن این کلمات گرچه ناخوشایند است اما باید شنید و درباره‌شان گفت؛ بارها و بارها.

توجه به بهداشت جامعه یک طرف و شناخت جامعه از این آسیب هم یک طرف. اما هرچه هست برای کنترل هر دو سوی ماجرا چاره‌ای جز پذیرش این پدیده و اعتراف به آن نداریم. چنانچه دکتر سیاری از ایجاد مراکزی برای معاینه، در اختیار گذاشتن وسایل بهداشتی و آموزش پیشگیری زنان روسپی سخن می‌گوید: «مراکز جدیدی در کنار مراکز شبکه بهداشتی برای معاینه زنان روسپی ایجاد شده است که این افراد را از نظر بیماری‌های قابل انتقال از طریق تماس جنسی مانند هپاتیت، ایدز و سایر بیماری‌های مقاربتی محافظت می‌کند. در این مراکز پس از معاینه به زنان روسپی آموزش‌های لازم برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی داده می‌شود و وسایل پیشگیری نیز به صورت رایگان در اختیارشان قرار می‌گیرد.»

سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در این باره در گفت و گو با «ایران» می‌گوید: «از سال 1365 که آمار ایدز مشخص شد، تا چند سال پیش غالب افراد شناسایی شده مبتلا به ویروس اچ آی وی، از طریق سرنگ آلوده مبتلا شده بودند. اما در سال‌های اخیر شاهد بودیم که این روند تغییر کرده و مبتلایانی که ظرف یک سال شناسایی شده اند، بیشتر از طریق روابط جنسی، آلوده شده اند. اینکه می‌گویم یک سال، یعنی مثلاً از ابتدای 90 تا 91 یا از ابتدای 91 تا 92. براساس همین آمار و ارقام، باید واقعیت را بپذیریم؛ اینکه تعداد افراد مبتلا شده از راه روابط جنسی، در حال افزایش است و در کنار افراد معتاد مبتلا به ایدز، افرادی را هم داریم که از راه جنسی مبتلا شده‌اند.»

موسوی چلک، سخنانش را این‌گونه ادامه می‌دهد: «در بحث روابط جنسی پرخطر با دو گروه مواجه هستیم؛ زنان آسیب دیده و روسپی‌ها که این دو با هم تفاوت دارند. روسپی کسی است که آگاه است چه کاری دارد انجام می‌دهد و برای کسب درآمد این کار را می‌کند اما زنان آسیب دیده، فریب خورده‌اند و اگر شرایط فراهم شود، به جامعه برمی‌گردند، به هرحال نمی‌شود کتمان کرد که این افراد در جامعه وجود دارند اما باید به کنترل آسیب اقدام کرد و در این راه، اولویت همواره با آموزش است. در واقع به وسیله آموزش به عنوان اولویت اول، می‌توان این مسأله را مدیریت کرد. باید از تمام ظرفیت‌ها برای آموزش همه جانبه استفاده کرد تا پیشگیری مؤثری صورت گیرد.»

او توجه را به سمت مسأله‌ای مهم جلب می‌کند: «در بحث آموزش، با «تابو» مواجه هستیم. همین هم تا کنون باعث شده آن‌طور که باید به آموزش در روابط جنسی نپردازیم. در وهله اول باید واقعیت‌های جامعه را بپذیریم؛ مثل اینکه آمار ازدواج در میان جوانان کاهش یافته، سن بلوغ پایین آمده و خیلی وقت‌ها راه درستی برای پاسخگویی به امیال جنسی وجود ندارد. ما در رابطه با اعتیاد، در چند سال اخیر به نتایج خوبی رسیده‌ایم از جمله اینکه با دایر کردن مراکز کاهش آسیب یا DIC، اقداماتی را در جهت کم کردن آسیب بین معتادان انجام داده‌ایم که مؤثر هم بوده است اما در زمینه روابط جنسی، هنوز انجام اقدامات کاهش آسیب را نپذیرفته‌ایم. این در حالی است که روسپیگری، واقعیتی است که در جامعه وجود دارد و کتمان کردن آن، فقط به بالا رفتن آمار ایدز منجر می‌شود؛ همان‌طور که در مورد اعتیاد هم با این مشکل مواجه بودیم ولی در چند سال اخیر به موفقیت‌هایی در این زمینه دست یافته‌ایم.

بگذارید شفاف‌تر صحبت کنیم. بیایید در حوزه آموزش، حیا را کنار بگذاریم. این به آن معنا نیست که بی‌حیا باشیم اما باید مسائل را عنوان کرد. ما می‌دانیم که بهترین راه برای جلوگیری از روابط جنسی پرخطر، ازدواج است اما واقعیت این است که شرایط ازدواج برای همه وجود ندارد. هر وقت هم بحث ازدواج موقت که مورد تأیید شرع است پیش می‌آید، از سوی جامعه با بازخورد منفی مواجه می‌شویم. در این شرایط معلوم است که روابط غیرمدیریت شده ایجاد می‌شود. وقتی می‌گوییم رابطه جنسی محافظت شده منظورمان این است تمام کسانی که رابطه نامشروع و حتی مشروع دارند باید تحت آموزش درست قرار بگیرند تا قربانی بیشتری ندهیم. ما هنوز به درمان ایدز دست پیدا نکرده‌ایم اما 30 هزار بیمار مبتلا به اچ آی وی داریم که با مقاومت و عدم پذیرش جامعه مواجه هستند. همین مقاومت هم باعث می‌شود که تا این حد در زمینه کنترل، مشکل داشته باشیم. با این شرایط هم پیش‌بینی می‌شود که هرچه جلوتر می‌رویم، به تعداد افراد مبتلا از راه رابطه جنسی اضافه شود.»

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تأکید می‌کند: «ما باید شفاف و بی‌رودربایستی در این بحث وارد شویم. آموزش مستقیم و غیرمستقیم باید از همان سن بلوغ آغاز شود و برای این کار از ظرفیت‌های مختلف همچون آموزش و پرورش و رسانه ملی استفاده شود. پنهان کردن چنین واقعیت‌هایی، ظلم به جامعه است. قبلاً در رابطه با اعتیاد هم همین‌طور بود و حالا شاهد نتیجه چنین پنهانکاری هستیم. اما از وقتی که تابو را در اعتیاد کنار گذاشتیم و به کاهش آسیب پرداختیم، در کنترل این پدیده موفق‌تر بوده‌ایم. چرا باید وجود میل جنسی را کتمان و از گفت و گو در این باره اجتناب کنیم؟! همین مسأله باعث افزایش آسیب می‌شود و آن را از مدیریت ما خارج می‌کند. دولت هم باید برای آموزش در این زمینه، ظرفیت‌سازی کند و مصوباتی داشته باشد و در برنامه چهارم استراتژیک ایدز، به مسأله روابط جنسی بیشتر پرداخته شود. در این راه باید از ظرفیت‌های انجمن‌های مردم نهاد و تشکل‌های غیردولتی هم بهره برد.»

اعلام خبر ایجاد مراکز کاهش آسیب برای زنان روسپی، از سوی معاون بهداشت وزارت بهداشت، عزم این وزارتخانه را برای کاهش این آسیب اجتماعی، جزم‌تر از همیشه نشان می‌دهد. این موضع و این موضوع نشان می‌دهد که واقعیت موجود را پذیرفته‌ایم و حالا درصدد کاهش و رفع آن تا حد ممکن هستیم. به گفته سیاری، در این اماکن، زنان خیابانی معاینه می‌شوند و آموزش‌های لازم را از نظر بیماری‌های جنسی، هپاتیت و ایدز فرا می‌گیرند.

انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز از اعلام آمادگی بهزیستی برای کاهش آسیب روسپیگری خبر داده و می‌گوید: «بهزیستی این آمادگی را دارد که نسبت به نگهداری زنانی که معتاد نیستند و آسیب‌های دیگری آنها را تهدید می‌کند، اقدام و خدمات لازم را به این افراد ارائه کند. تاکنون نیز دو مرکز برای این زنان دایر شده و در هر مرکز نیز حدود 30 نفر خدمات لازم را دریافت می‌کنند.»

شاید شما هم مثل خیلی‌ها گمان کنید که بیشتر زنان خیابانی همان زنان معتادی هستند که احتمالاً برای تأمین هزینه اعتیاد خود دست به تن‌فروشی می‌زنند. این حرف درست است اما همه موضوع نیست. بندپی می‌گوید: «تعداد زنان خیابانی غیرمعتاد، کمتر از زنان معتاد است و نیروی انتظامی و قوه قضائیه هم در گزارش‌های خود این مسأله را تأیید می‌کنند. در هماهنگی‌هایی که در استانداری تهران انجام شد هم استراتژی اول این بود که هرچه زودتر نسبت به جمع‌آوری زنان معتاد اقدام شود و سپس این افراد غربالگری شوند و افرادی که اعتیاد دارند از آنهایی که دارای دیگر آسیب‌ها هستند جدا شوند. با این احوال پیش‌بینی می‌شود که مراکز نگهداری زنان خیابانی غیرمعتاد باید به 8 تا 9 مرکز در تهران برسد و برای حرفه آموزی و اشتغال آنها اقدام کنیم.»

البته همان‌طور که گفته شد، نمی‌توان انتظار داشت که با ایجاد مراکز حرفه آموزی و فراهم کردن زمینه اشتغال، این آسیب اجتماعی به کلی در جامعه از بین برود. در اینجا باز به بحث مطرح شده از سوی وزارت بهداشت می‌رسیم و واقعیت‌های تلخ جامعه که باید در جهت کاهش آسیب ناشی از آن تا حد ممکن کوشید.